அழகிய தருணங்கள்

 அம்மா சமையல் அறையில் நெய் காய்ச்சி கொண்டு இருந்தார் . தினமும் மோர் கடைந்து சிறிது , சிறிதாக சேர்த்து வைத்த வெண்ணையை உருக்கி கொதிக்க வைத்து பொன் நிறத்தில் பொங்கி வரும் சமயம் இளம் முருங்கை இலையை உருவி போட்டதும் .பட்.. பட்.. என்ற சத்தத்துடன் முருங்கை இலை முருகியதும் அடுப்பை அணைத்து அந்த பாத்திரத்தை கொண்டு வந்து ஹாலின் நடுவில் நாற்காலியில் வைத்து மின்விசிறியை வேகமாக சூழலவிட்டு நெய்யை குளிர வைத்துவிட்டு..  "விக்னேஷ் என்ன பண்ணிட்டு இருக்க. மணி எட்டு ஆச்சு . "  என்றார் . உள்ளறையில் எனக்கு பிடித்த இளம் நீலநிற சட்டையை அயன்பண்ணிக்கிட்டே , "இதோ இப்போ குளிச்சிட்டு வந்திடறேன்.... என்று வீட்டின் பின்புறம் இருந்த கிணற்றை நோக்கி ஓடினேன் அந்த முன்னிரவு நேரத்தில் ..         இதோ குளித்து முடித்து கிளம்பியாகி விட்டது . அப்பா தந்த பணத்தை பாக்கெட்டில் பத்திரபடுத்திவிட்டு  வேகவேகமாக கிளம்பிய  என்னை . "ஏல ! சாமி கும்பிட்டியா  ? என அம்மா கேட்க . அமைதியாக  முழித்து கொண்டு நின்ற என்னை "போ போய் சாமிகும்பிட்டு விபூதி பூசிகிட்டு போ !...

காலனிய ஆட்சியின் தொடக்கப் பகுதியில் தமிழ்நாட்டில் 90 விழுக்காடு மக்கள் பனை, தென்னை , புல்தரைகள் வேய்ந்த கூரை வீடுகளில் தான் வாழ்ந்தனர் . இவ்வீடுகளின் சுவர்கள் குடிசையாக இருந்தால் செங்கல் இல்லாத மண்சுவர்களாகவும் ,சற்றே பெரிய இரண்டு அறை வீடுகள் சுடப்படாத செங்கல் சுவர்களோடும், அதைவிடப் பெரிய வீடுகள் சுட்ட செங்கல்லால் கட்டப்பட்டவையாகவும் அமைந்திருந்தன. நான் பிறந்து வளர்ந்தது பனை ஓலையால் ஆன கூரையும், செங்கலும், களிமண்ணை குழைத்து கட்டப்பட்ட அந்த மூன்று அறை மண்மாளிகையில் தான் . ஓன்று அல்லது இரண்டு வருடத்திற்கு ஒரு முறை மழைக்காலம் வருவதற்கு முன்பு பழைய கூரையை மாற்றி புதிய கூரை வேய்வதே அவ்வளவு மகிழ்ச்சிகரமான நிகழ்வாக இருக்கும் . வடக்கு மரந்தலை மாடசாமி கோவிலுக்கு அருகில் எங்களுக்கு ஒரு பனங்காடு இருந்தது . அதில் பூமியின் கற்பகதரு என அழைக்கப்படும் பனைமரங்கள் பல இருந்தன . அந்த பனைமரத்திலிருந்து ஓலைகளை வெட்டி இரண்டு நாட்கள் வாடவிட்டு. பின்பு அவற்றை நீண்ட மயில் தோகை போல நீட்டுவாக்கில் ஒன்றன் மீது ஒன்றாக அடுக்கி வைத்து பெரியகல்லை அதன் மீது வைத்து விட்டால் . இரண்டு நாட்களி...

சிமெண்ட் ஆஸ்பெஸ்டாஸ் கூரையின்னால் ஆன அந்த டீக்கடை தெற்கு ஆத்தூர் பேருந்து நிறுத்தத்திற்கு எதிர்ப்புறம் இப்போது சிவந்தி ஆதித்தனார் கல்யாண மண்டபம் அமைந்து இருக்கும் இடத்தில் இருந்தது. தாத்தா காலத்தில் ஆரம்பித்த கடை அது . சுமார் 5000 சதுரடி பெரிதான கடையில் முன் பகுதியில் சிறிய பெட்டி கடையோடு இணைந்த டீ கடை இருந்த பகுதி தவிர்த்து பின்புறம் இருந்த காலி இடத்தில் , விவசாய வேலை பார்க்கும் தொழிலார்களின் மண்வெட்டி , கடப்பாரை , ஏர் கலப்பைகளும் . பொழுது சாயும் நேரத்தில் பஜாரில் வியாபாரம் செய்யும் சிறு வியாபாரிகளின் பொருட்களும் , ஆத்தூர் வெற்றிலையை நாடெங்கும் ஏற்றுமதி செய்யும் வெற்றிலை வியாபாரிகள் வெற்றிலையை பதமாக பார்சல் செய்வதற்கு தேவையான ஓலைபாய் , தாம்பு கயிறு போன்ற மூலப்பொருட்களும்   போட்டு வைத்து இருந்தனர் . அதன் பின் பகுதியில் மிகப்பெரிய முருங்கை மரமும் , அதில் சிவப்பும் பச்சையும் கலந்த நிறத்தில் பழுத்து தொங்கிய கோவை பழ கொடியும் படர்ந்து இருந்தது . முதலில் என் அக்கா பெயரில் இருந்த கடை சிறிய தீ விபத்தில் சேதம் அடைந்த பிறகு விக்னேஷ்வரா டீ ஸ்டால் என்று எனது ...

மாலை ஆறு மணிக்கு எல்லாம் தாமிரபரணி ஆற்றை நோக்கி வானத்தில் வெடி போட்டு , நையான்டி மேளம் முழங்க அம்மனுக்கு அபிஷேகம் பண்ண புனித நீர் எடுத்து வரகிளம்பினாங்க ஊர்ல இருக்கிற ஆண்களில் பெரும்பாலோனோர்  . அப்போது எனக்கு ஒரு பதினைந்து வயசு இருக்கும் . அதற்கு முன்பு வரை ஊர்ல எல்லாரும் ஆத்துக்கு போகும் போது வீட்ல என்னை அங்கு போக அனுமதிப்பது இல்லை . இரவில் வெளிச்சம் இல்லாத ஆற்றங்கரையில் நான் தவறுதலாக ஆற்றுக்குள் இறங்கிவிட்டால் . நீச்சல் தெரிந்து இருந்தாலும் ஆழம் தெரியாத நீர் நிலைகளில் காலை விடுவது ஆபத்தானது . இதற்கு முன்பு இப்படி எத்தனையோ உயிர்கள் பலியாகி இருக்கின்றன . எனக்கு தண்ணீரில் கண்டம் இருப்பதாக கூறி என்னை பயமுறுத்தி இருந்தார் அம்மா . நான் அடிக்கடி வீட்டுக்கு தெரியாமல் வாய்காலுக்கு குளிக்க போவதால் என்னை  தடுப்பதற்காக கூட அம்மா அப்படி சொல்லி இருக்கலாம் என்று நினைக்கின்றேன்.                                ஆனால் இந்த முறை என்னை ஆற்றுக்கு போக அனுமதித்தனர்.  முதல் முறை சாமி ஆடுவ...